Het paard , dat edel dier

Ons levensverhaal begint bij het paard of in ons geval de pony.

Als kind was ik hevig gebeten door het "paard-virus" . Maar gezien  men paarden te gevaarlijk en te kostelijk vond heb ik deze interesse nooit kunnen ontwikkelen .
Tot... , ikzelf moeder geworden ben en mijn kinderen interesse voor paarden toonden.

Alles begon met onze pony Fletcher. Een halfbloedpony met veel pit en een karakter als een teddybeer . Zijn eerste berijder was mijn oudste dochter . Waarop de andere dochters volgden .

Een paard heeft weiland nodig en dit gegeven bracht ons ertoe op zoek te gaan naar een stuk weiland in de buurt . Dit met een hele geschiedenis tot gevolg.

Het is niet zo gemakkelijk weiland te vinden in een ruilverkaveling waar de machthebbende landmaatschappij op ieder ogenblik de bevoegdheid heeft zonder boe of ba jouw stuk weiland over te nemen. Dit gedeelte van het verhaal volgt nog...

Fletcher werd opgevolgd door Saartje , een aanhankelijke Friese merrie van 12 jaar . Op dit moment hadden we een mooi stuk weiland gevonden in onze buurt .

En hier begint het verhaal van "the holistic farm"....

Respect

Mijn eerste 'grote' ervaring met dit stuk land is 'respect voor de natuur'.

Indien je natuur respect betoont , krijg je respect terug.
Een woordje uitleg...

Onze gewassen worden op holistische wijze geteeld : dit wil zeggen de natuur doet voor een groot deel zijn werk zonder veel ingrijpen van de mens .
Kunst- en meststoffen , chemische bestrijdingsmiddelen worden niet (of uitzonderlijk) gebruikt.
Alleen positieve woorden , een juiste innerlijke houding , dit wil zeggen geen verwachtingen naar bepaalde opbrengst of prestatie , groenbemesting (compost) en het doorgeven van energie met de hand zijn onze enige werktuigen.
Dus volgens een universeel principe dat er meer is dan alleen dat wat wij met het blote oog kunnen zien.
Respect in zijn totaliteit dus...

Juni 2006...
Zware stormen hebben onze omgeving geteisterd. Velden met bijna oogstbaar graan zijn zwaar beschadigd.
Tijdens een bezoek aan 'ons veld' merken we dat de gerst gezond , schitterend , onbeschadigd gebleven is (zie grote foto's).
Terwijl in de omgeving heel wat velden zware schade geleden hebben : graan dat volledig tegen de aarde omvergewaaid is...
Het verwondert mij en stemt me tot nadenken.

Heeft de natuur ons bedankt?

Welkom

Sinds kerstmis 2005 zijn wij werkzaam op een veld van ongeveer 2ha30.
Dit is onderverdeeld in een akker , paardeweide , hooiweide bos en boomgaard.
Reeds 6 lange jaren telen wij granen van verschillende rassen op een oppervlakte van 90a. Gerst , zwarte haver , tarwe (winter) en spelt zijn er enkele van .

Ik heb de grote "chance" dat een deskundige boer uit de buurt mij hierin begeleidt.
Zijnde lid van het "medisch korps" heb ik weinig of geen ervaring met landbouwpraktijken.

Maar goed , achteraf bekeken. Hoe minder je weet , hoe beter (soms) want dan zal je "ziels-en hartinhoud" werkelijk gaan spelen .

Zo ook bij mij...